Ik was en ben een beetje afwezig, ik kan er geen verklaring voor geven.
Wat ik wel kan vertellen is iets dat op mijn lever ligt.
Een tijdje geleden moest ik op de paaldans naar een klas hoger.
Maar in die klas hoger zitten alle levels bij elkaar gepropt van intermediate 1 tot expert.
Dus manier waarop onze lerares les gaf veranderde ook. In het verleden deden we het stap voor stap, oefenen even en gingen naar een volgende oefening.
In de hogere klas, schrijft ze op een whiteboard een hele hoop oefeningen en zegt ‘oefen alles in en ik kom langs’ en effectief op een les komt ze een keer of 3 langs en helpt je dan met een oefening. Ze is dan persoonlijk met jou ongeveer een minuut bezig (met moeite).
Ik voelde me er niet goed bij en mijn motivatie nam af om te gaan.
Begin december zeg ik tegen haar, ik ga er een maand mee stoppen, want ik ben momenteel niet gemotiveerd. Ik leg haar ook uit hoe het komt, door de manier waarop ze de zaken aanpakt. Ik vertel haar dit heel rustig zonder verwijten, gewoon mijn gevoel. Want ik hou van paaldansen, ik vind het nog steeds geweldig, maar ik betaal er niet weinig voor en ik vind het zijn geld momenteel niet waard. Dat laatste vertelde ik haar niet.
Ze antwoordde me zeer lang en uitgebreid over haar manier van lesgeven. Ze nam een licht assertieve houding aan, ze had niet echt geluisterd weet je, want ik maakte haar geen verwijt, ik zei enkel wat ik voelde, maar ik begreep het wel.
En dan zei ze en daar ben ik niet goed van;
“Het is duidelijk dat je je niet goed in de groep voelt en dat je helemaal verloren loopt”.
Ze zei ook nog;
“Nochtans zijn er heel wat positieve mensen in de groep dit je echt vooruit mee vooruit kunnen helpen. Alsook ik wil je mee vooruit trekken. Het is wel spijtig dat al je harde werk tot nu toe wel een stuk verloren laat gaan, want je gaat in 2016, als je terug zin hebt, terug je kracht moeten opbouwen en ga je toch wel wat achterstand opbouwen, hou hier rekening mee.”
Ik was echt geraakt en gepakt.
Want wat zij niet weet is dat ik bijvoorbeeld vandaag, vanavond met een heel deel van die meisjes naar de kerstmarkt ga, om daar te wandelen en cocktails te drinken.
Ik gooide het in de groep met de vraag ‘is dit nu echt hoe ik me profileer’ of heeft ze zo weinig mensenkennis? Ik kreeg geruststellende boodschappen dat ze me graag hebben, dat ik hen geweldig motiveer, dat ik effectief niet verloren loop.
Het zindert nu, ongeveer 2 weken nog steeds na.
Ik mis het paaldansen, maar ik mis de lesgeefster absoluut niet.
Klinkt als een lesgeefster die zelf vrij onzeker is… anders zou ze zich toch niet zo aangevallen voelen…
LikeLike
Ik ben er redelijk zeker van dat ze haar privéproblemen meeneemt naar de les. Iedereen kan minder goede dagen hebben, dat begrijp ik 100%. Maar inderdaad, ik denk dat ze niet om kan met welke vorm van kritiek ook.
LikeLike
niet aan jezelf twijfelen als je weet dat je goed bezig bent 😉
LikeLike
wat een p*kkewijf zeg ! Maar als je je goed voelt tussen je medepaaldansers zou ik teruggaan !
LikeGeliked door 1 persoon
Wel daar ben ik dus over aan het twijfelen. Want ik moet ook wel vooruitgang boeken en op de manier dat ze het nu doet lukt dat niet. Ik doe enkel de oefeningen die ik wel kan natuurlijk, want er is niemand om me te motiveren om een stap verder te gaan.
LikeLike
Ergens anders les gaan volgen?
LikeLike
Dat is moeilijk, want dat is minstens 30 minuten rijden.
LikeLike
Ja, is er nergens anders paaldansles in de buurt?
Mja sommige mensen horen enkel wat ze willen of denken te horen en springen dan algauw in de verdediging (of gaan in de aanval). Dat is jammer, maar vooral voor henzelf, dat ze de ‘kritiek’ niet gebruiken om zichzelf te verbeteren.
LikeLike